Architekt i budowniczy, uczeń Jana Kotěry i Josipa Plečnika. W początkach swojej działalności był pod wpływem tradycjonalizmu Josipa Plečnika. Wkrótce jednak odnalazł swoją drogę w konstruktywizmie i modernizmie. Razem z Oldřichem Tylem jest współautorem Pałacu Wystawowego, ikony międzywojennego funkcjonalizmu podziwianego przez samego Le Corbusiera. W swojej pracy kierował się ideą maksymalnej funkcjonalności. Jego budowle charakteryzują się doskonałymi proporcjami i dokładnością geometryczną. Jest laureatem zagranicznych i krajowych nagród, m.in. zdobył brązowy medal na wystawie sztuki dekoracyjnej w Paryżu w 1925 r. (za aranżację wnętrz) oraz Legię Honorową (za projekt francuskiej ekspozycji na targach w Pradze w 1930 r.).