Dom inż. Karla Dovolila
Pavel Janák zaprojektował dla swojego przyjaciela, wielkiego zwolennika funkcjonalizmu, Karla Dovolila i jego rodziców, dwupokoleniowy dom rodzinny. Znakomicie wykorzystał nachylenie terenu do umiejscowienia zaplecza domu, biura inwestora i małego mieszkania dla dozorcy. Dach oddzielnego garażu jest jednocześnie tarasem połączonym z balkonem pokoju. Taras ten łączy się z ogrodem za pomocą stalowych schodów. W przeciwieństwie do innych domów w fasadzie od strony ulicy są okna.
Architekt
Pavel Janák
(*1882 Praga +1956 Praga)
Architekt, urbanista, projektant mebli i przedmiotów dekoracyjnych, profesor w Szkole Artystyczno-Przemysłowej i teoretyk architektury. Studiował na czeskiej i niemieckiej politechnice w Pradze oraz w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu. Pracował z Josefem Gočárem w atelier Jana Kotěry. W jego twórczości można wyróżnić kilka wyraźnych faz: pierwszy okres, gdy świadomie decyduje się na modernizm, potem zostaje czołowym przedstawicielem czeskiego kubizmu, następnie przechodzi przez okres starań o wypracowanie stylu narodowego, by w końcu całkowicie poświęcić się funkcjonalizmowi. Był wieloletnim przewodniczącym Czechosłowackiego Związku Twórczego, głównym inicjatorem funkcjonalistycznej zabudowy na Babie i autorem jej planu urbanistycznego. Na osiedlu Baba jest autorem domu Dovolil i swojego własnego.
1899-1905
studia architektoniczne na ČVUT [Politechnice Czeskiej] w Pradze
1902-1903
studia na Niemieckiej Politechnice w Pradze
1906-1907
studia w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu pod kierunkiem Otto Wagnera
1907-1908
współpraca w pracowni prof. Jana Kotěry w Pradze, wyjazdy studyjne do Włoch
1908
członek SVU [Związku Artystów Sztuk Pięknych] Mánes
1909-1910
zatrudniony w dziale budowlanym Magistratu Miasta Stołecznego Pragi
1911
niezależny architekt w Pradze
członek Grupy Artystów Plastyków w Pradze
1912
współzałożyciel Praskich Warsztatów Artystycznych (PUD)
1914-1918
służba wojskowa
1919
egzamin państwowy na Politechnice Czeskiej w Pradze
1921
Profesor w Wyższej Szkole Artystyczno-Przemysłowej w Pradze
członek Czeskiej Akademii Nauk i Sztuki
1924-1945
przewodniczący Czechosłowackiego Związku Twórczego (SČSD)
1935
członek korespondent Akademii Architektury w Moskwie
1936-1956
architekt Zamku Praskiego
Znaczące realizacje
1909-1910
Most Hlávka w Pradze
1911
Dom jednorodzinny Jakubec, Jičín
1912-1913
przebudowa domu dr. Fáry, Pelhřimov
1913-1914
jaz na rzece Łabie, Předměřice 1
1914
Willa Pick, Lublana
1922
krematorium, Pardubice
1922-1924
Riunione adriatica di Sicurta, Praga-Nowe Miasto (z Josefem Zasche)
1923-1924
kolonia artystyczna (wille J. Bendy, B. Kafki, E. Filly i V. Beneša), Praga-Ořechovka
1924-1926
Pałac Administracyjny Škoda, Praga-Nowe Miasto
Autoklub, Praga-Nowe Miasto
1924-1928
Libeňski most, Praga
1925-1934
przebudowa i rozbudowa Pałacu Czernińskiego, Praga-Hradczany
1927
lotnisko, Mariánské Lázně
1927-1928
Pawilon Szkoły Artystyczno-Przemysłowej na Ziemskich Terenach Wystawowych w Brnie
1927-1929
kwartał domów spółdzielczych, Praga-Dejvice
1929-1932
plan regulacyjny osiedla wystawowego Baba, Praga-Dejvice
1932
dom jednorodzinny Pavli i Václava Lindów,dom jednorodzinny inż. Karla Dovolila i własny dom jednorodzinny, Baba, Praga-Dejvice
Hotel Juliš, Praga-Nowe Miasto
Kongregacja Czechosłowackiego Kościoła husyckiego, Praga-Vinohrady
1934-1935
willa z pracownią rzeźbiarza Josefa Mařatki, Praga-Střešovice
1948-1950
renowacja Ujeżdżalni [Jízdárna], dobudowanie garaży i tarasu, Zamek Praski
1950
renowacja Mennicy, Zamek Praski
Właściciel
Karel Dovolil
W 1932 roku inż. Karel Dovolil (1899-1955) wprowadził się do swojego domu z żoną Jarmilą i pierwszą córką Jarmilą. Pani Jarmila była na owe czasy odważną i aktywną kobietą. Funkcjonalistyczne okno do kuchni wydawało jej się niewystarczająco jasne, dlatego wbrew propozycji Janáka uzgodniła z rzemieślnikami powiększenie okna, co po powrocie z pracy zaskoczyło jej męża. Ta praktyczna kobieca decyzja bardzo mocno dotknęła słynnego architekta. W protektoracie Karel Dovolil, podobnie jak inni mieszkańcy willi, którzy byli pochodzenia żydowskiego, musiał stawić czoła nie tylko szykanowaniu przez niesławnego mieszkańca Baby, czeskiego nazistę Bautza, ale także został zmuszony do zamknięcia swojego biura inżynieryjnego. Do nacjonalizacji pracował u szwagra w jego firmie papierniczej. Nie pozwolono mu kontynuować swojej własnej działalności. Aż do swojej nagłej śmierci pracował jako zarządca ds. gospodarki wodnej w przedsiębiorstwie VODOTECHNA. Córka Jarmila i jej siostra Hana nadal mieszkają w tym wyjątkowym, dwupokoleniowym domu na osiedlu Baba.
